Człowiek, nie posiadający łaski poświęcającej, nie ma w sobie życia Bożego,
przeto uczynki jego nie mają wartości dla życia wiecznego z Bogiem.
Człowiek taki jest jakby dzikim drzewem, nie posiadającym soków szlachetnych, — drzewem, które tylko dzikie owoce rodzi.
Ażeby się doczekać z takiego drzewa owoców dobrych,
ogrodnik zaszczepia na nim latorośl szlachetną i sprawia, że drzewo, przedtem dzikie, zaczyna szlachetne owoce przynosić.
Cóż to za zmiana w nim zaszła? Korzenie, pień i gałęzie pozostały wprawdzie te same,
tylko przez zaszczepienie gałązki szlachetnej natura drzewa dzikiego została uszlachetniona tak,
iż odtąd może rodzić owoce wyższego gatunku,
tego samego, co szczep szlachetny, których przedtem wydawać nie mogło.
To codzienne zjawisko przyrody jest wiernym obrazem uszlachetniania duszy przez łaskę poświęcającą.
Co ogrodnik uczynił z dziczką, to czyni Duch Św. z duszą, pozbawioną łaski poświęcającej.
ss. 156, format 110x170mm, oprawa miękka ze skrzydełkami